بررسی عفونت بیمارستانی در nicu بیمارستان طالقانی، سالهای ۱۳۸۰ و ۱۳۸۱

سابقه و هدف : عفونت بیمارستانی مسئول مرگ و میر نوزادان در بخشهای nicu می ­ باشد. برای کاهش میزان بروز عفونت، محققین استرات‍ژی ­ هایی را پیشنهاد کرده ­ اند که با موفقیت همراه بوده است. هدف مطالعه حاضر بررسی عفونت بیمارستانی در nicu و تعیین تاثیر استراتژی ­ هایی مانند اف‍زایش فضای nicu و اتخاذ روشهای استاندارد پیشگیری، بر میزان بروز عفونت در فضای جدید می ­ باشد.   روش بررسی : این بررسی در 1380 به طور گذشته ­ نگر و در سال 1381 (مکان جدید) به روش آینده ­ نگر بر روی نوزادانی که به دلایل مختلف در nicu بستری شده بودند، انجام شد. تغییرات اساسی در مکان جدید عبارت بودند از: افزایش فضا، نصب شیرهای دستشویی بازویی ­ ، به کار بردن لوله تراشه ­ های یکبار مصرف و تاکید جدی روی شستشوی دستها به روش استاندارد. در این مطالعه نوزادانی انتخاب شدند که در بدو بستری کشت خون منفی داشته و پس از 72 ساعت کشت خون آنها مثبت شده و علاوه بر آن علائم کلینیکی و یا آزمایشگاهی به نفع عفونت سیستمیک داشتند. بیماران از نظر میزان بروز عفونت در سالهای مطالعه مقایسه شدند. بدین ترتیب تاثیر عوامل فوق بر میزان بروز عفونت مشخص شد.   یافته ­ ها : از 285 نوزاد بستری در سال 1380، 41 مورد (3/14%) و در سال 1381، از 298 مورد، 24 نوزاد (8%) دچار عفونت بیمارستانی شدند. آمار نشان داد میزان بروز عفونت بعد از اجرای طرح کاهش یافته است (02/0 p< ).   نتیجه ­ گیری : رعایت اصول بهداشتی از جمله شستن دستها و افزایش فضای سرانه برای هر نوزاد از 5/1 متر مربع به 5/2 متر مربع، استفاده از لوله تراشه یک ­ بار مصرف و استفاده از شیرهای دستشویی که با دست باز و بسته نشوند، سبب کاهش بروز عفونت در بخشهای nicu می ­ گردد.